danko

Etymology

From German Dank; ultimately from Proto-Germanic *þankōs, nominative plural of *þankaz (“thought, gratitude”). Compare English thank, Dutch dank.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdanko/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anko
• Hyphenation: dan‧ko

Noun

danko (accusative singular dankon, plural dankoj, accusative plural dankojn)

1. thanks, gratitude

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdanko/

Interjection

danko

1. thank you

Romanization

danko

1. Rōmaji transcription of だんこ

Verb

danko

1. first/third-person singular present subjunctive of dankōn
2. second-person singular present imperative of dankōn

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈdaŋ.kɔ/

Noun

danko n

1. (Chełmno-Dobrzyń) Alternative form of denko

Further reading

• Antoni Krasnowolski (1879) “danko”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 300