[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/
AI tools

snara

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

Icelandic Wikipedia has an article on:
Wikipedia is

Etymology 1

Deverbal from snara (“to snare, lasso”), see lemma below.

Noun

snara f (genitive singular snöru, nominative plural snörur)

  1. a trap, a snare
  2. a noose
  3. (graph theory) a loop
Declension
More information singular, plural ...
Declension of snara (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative snara snaran snörur snörurnar
accusative snöru snöruna snörur snörurnar
dative snöru snörunni snörum snörunum
genitive snöru snörunnar snara snaranna
Close
Synonyms
  • (snare): gildra
  • (noose): hengingaról
  • (lasso): sönguvaður

References

  • Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “snara”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies

Etymology 2

Inherited from Old Norse snara.

Verb

snara (weak verb, third-person singular past indicative snaraði, supine snarað)

  1. to snare, to lasso [with accusative]
    Synonym: fanga
  2. to translate hastily [with accusative or dative]
    Synonym: þýða
Conjugation
More information infinitive nafnháttur, supine sagnbót ...
snara – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að snara
supine sagnbót snarað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 snarandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég snara snaraði snari snaraði
þú snarar snaraðir snarir snaraðir
hann, hún, það snarar snaraði snari snaraði
plural við snörum snöruðum snörum snöruðum
þið snarið snöruðuð snarið snöruðuð
þeir, þær, þau snara snöruðu snari snöruðu
imperative boðháttur
singular þú snara (þú), snaraðu
plural þið snarið (þið), snariði1
Close
More information infinitive nafnháttur, supine sagnbót ...
snarast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að snarast
supine sagnbót snarast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 snarandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég snarast snaraðist snarist snaraðist
þú snarast snaraðist snarist snaraðist
hann, hún, það snarast snaraðist snarist snaraðist
plural við snörumst snöruðumst snörumst snöruðumst
þið snarist snöruðust snarist snöruðust
þeir, þær, þau snarast snöruðust snarist snöruðust
imperative boðháttur
singular þú snarast (þú), snarastu
plural þið snarist (þið), snaristi1
Close
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
More information strong declension (sterk beyging), singular (eintala) ...
snaraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 snaraður snöruð snarað snaraðir snaraðar snöruð
accusative
(þolfall)		 snaraðan snaraða snarað snaraða snaraðar snöruð
dative
(þágufall)		 snöruðum snaraðri snöruðu snöruðum snöruðum snöruðum
genitive
(eignarfall)		 snaraðs snaraðrar snaraðs snaraðra snaraðra snaraðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 snaraði snaraða snaraða snöruðu snöruðu snöruðu
accusative
(þolfall)		 snaraða snöruðu snaraða snöruðu snöruðu snöruðu
dative
(þágufall)		 snaraða snöruðu snaraða snöruðu snöruðu snöruðu
genitive
(eignarfall)		 snaraða snöruðu snaraða snöruðu snöruðu snöruðu
Close
Derived terms
  • snara sér í fötin
  • snara út lögum
  • snara út peningum

References

  • Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “snara”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies

Old Swedish

Alternative forms

  • snæra

Etymology

From Old Norse snara, from Proto-Germanic *snarhǭ.

Noun

snara f

  1. snare

Declension

More information singular, plural ...
Declension of snara (on-stem)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative snara snaran snaru(r), -o(r) snaruna(r), -ona(r)
accusative snaru, -o snaruna, -ona snaru(r), -o(r) snaruna(r), -ona(r)
dative snaru, -o snarunni, -onne snarum, -om snarumin, -omen
genitive snaru, -o snarunna(r), -onna(r) snara snaranna
Close

Descendants

  • Swedish: snara

Swedish

Etymology

From Old Swedish snara, from Old Norse snara, from Proto-Germanic *snarhǭ.

Adjective

snara

  1. inflection of snar:
    1. definite singular
    2. plural

Noun

snara c

  1. a snare, a trap
  2. a noose

Declension

More information nominative, genitive ...
Declension of snara
nominative genitive
singular indefinite snara snaras
definite snaran snarans
plural indefinite snaror snarors
definite snarorna snarornas
Close

Descendants

References

Anagrams

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.