puch

Adjective

puch

1. foolish

Noun

puch m (genitive singular puich, nominative plural puich)

1. Alternative form of foiche (“wasp”)

Mutation

Further reading

• “puch”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
• Ó Dónaill, Niall (1977) “puch”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Adverb

puch

1. even though
2. also, too

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *puxъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pux/
• IPA^(key): (15^th CE) /pux/

Noun

puch m animacy unattested

1. (attested in Pomerania, Greater Poland) exhalation, fume, vapor

   Synonyms: duch, dym, wilkość

   • 1874-1891 [15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXIV, Grochów, West Pomeranian Voivodeship, Kcynia, page 67:

     Quamdiu homo est in infirmitate, plenus est malis humoribus, pvchv, propter quos non habet appetitum comedendi

     [Quamdiu homo est in infirmitate, plenus est malis humoribus, puchu, propter quos non habet appetitum comedendi]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “puch”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ux
• Syllabification: puch

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *puxъ. Doublet of fuks.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Further reading

• puch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• puch in Polish dictionaries at PWN
• M. Arcta Słownik Staropolski/Puch on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl