tämja
From Wiktionary, the free dictionary
Swedish
Etymology
From Old Swedish tæmia, from Old Norse temja, from Proto-Germanic *tamjaną.
Verb
tämja (present tämjer, preterite tämjde, supine tämjt, imperative tämj)
- to tame (make a (wild) animal tame)
- to domesticate
- Synonym: domesticera
- to domesticate
- to tame (more generally)
- tämja naturens krafter
- tame the forces of nature
Conjugation
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | tämja | tämjas | ||
supine | tämjt | tämjts | ||
imperative | tämj | — | ||
imper. plural1 | tämjen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | tämjer | tämjde | tämjs, tämjes | tämjdes |
ind. plural1 | tämja | tämjde | tämjas | tämjdes |
subjunctive2 | tämje | tämjde | tämjes | tämjdes |
present participle | tämjande | |||
past participle | tämjd |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | tämja | tämjas | ||
supine | tämt | tämts | ||
imperative | tämj | — | ||
imper. plural1 | tämjen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | tämjer | tämde | tämjs, tämjes | tämdes |
ind. plural1 | tämja | tämde | tämjas | tämdes |
subjunctive2 | tämje | tämde | tämjes | tämdes |
present participle | tämjande | |||
past participle | tämd |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Related terms
References
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.