Het leek de jongste tien jaar een ijzeren wet van de Wetstraat: een vrouw van de Belgische eerste minister schuwt het licht van de camera's. Na de passage van de uitbundige Celie Dehaene werd het stil in de wereld van de Belgische first lady's.

Zeldzaam zijn de beelden van Dominique Verkinderen die haar man Guy Verhofstadt (Open VLD) in functie vergezelde, op een obligaat bezoek aan het stemhokje na. Nog zeldzamer zijn de keren dat Sofie Haesen te zien was naast haar man Yves Leterme (CD&V). Maar nu, na tien 'first lady-loze' jaren, is er een eerste minister wiens vrouw onbevreesd het spotlicht van de camera's trotseert.

Geertrui Windels (57) heet ze, getrouwd met Herman Van Rompuy (CD&V) en moeder van vier kinderen: Peter, Laura, Elke en Thomas. Net dát was de reden waarom ze maandagavond in Dendermonde was, zegt ze. 'Ik ben een moeder. Ik moest daar zijn. Het vreselijke nieuws uit Dendermonde heeft me erg geraakt.'

Geen moment, zegt ze, heeft ze er bij stilgestaan dat dat statement zou worden uitvergroot omdat zij niet alleen moeder, maar ook vrouw van de premier is. 'Ik begin stilaan te beseffen dat de buitenwereld me vaker zal beschouwen als de 'vrouw van', en dat mijn woorden en daden enigszins uitvergroot worden. Maar ik beschouw me niet als de first lady van het land. Ik vind die term, euh... niet zo tof. Dus: mijn aanwezigheid in Dendermonde was géén statement van de vrouw van de eerste minister. Het was Geertrui Windels die als moeder en Belg vond dat ze daar moest zijn, samen met zoveel andere mensen, als steun voor de slachtoffers en hun families.'

En ook wel om haar man te steunen, geeft ze toe. 'We waren allebei onder de indruk van het vreselijke nieuws en wilden absoluut iets doen. Daar aanwezig zijn was het minste. We hebben achteraf kunnen spreken met hulpverleners en nabestaanden van de slachtoffers. Ook met de partner van de kinderverzorgster die gestorven is (

Marita Blindeman, nvdr

). Dat greep echt naar de keel. Op zulke momenten kan je niet veel meer doen dan die man steunen, zeggen dat je meevoelt, dat zijn vrouw het uiterste heeft gedaan om het leven van de kinderen te redden. Het was hartverscheurend. Toen ik thuiskwam, heb ik de verwarming hoger gezet. Tot elf uur 's avonds heb ik het koud gehad, zo diep heeft dat gesprek me geraakt.'

Ze is tevreden dat ze er was, zegt ze. 'Het is zelfs niet bij ons opgekomen om níét te gaan. Het zou heel erg zijn, mochten we daar niet geweest zijn. De aanwezigheid van mensen die meevoelen in zulke moeilijke momenten, is belangrijk.'

In de toekomst zal ze haar man vaker vergezellen bij officiële gelegenheden, zegt Geertrui Windels. 'Ik zie Herman al zo weinig. Hij heeft een razend drukke job en is dus niet veel thuis. Ik zal met hem meegaan wanneer dat kan, en af en toe een rol spelen die ik niet gewend ben. Dat voelt wat onwennig. Zoals tijdens de receptie van de gestelde lichamen

(gistermiddag, nvdr.)

op het koninklijk paleis. Maar dat duurt maar een uurtje. Voor de rest blijf ik Geertrui Windels. En neen, ik heb niet de ambitie om een tweede Celie Dehaene te worden. Ik zal de schijnwerpers opzoeken als ik een boodschap te verkondigen heb. Niet eerder.'

Naast moeder en vrouw van is Geertrui Windels ook zelf politiek actief. Ze zetelt voor de CD&V in de OCMW-raad van haar gemeente Sint-Genesius-Rode.