kien

Noun

kien

1. fish (vertebrate animal)

Etymology

Borrowed from French quine.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Interjection

kien

1. An interjection used in the game of kienen, similar to the interjection bingo.

Etymology

From kie +‎ -n.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkien/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ien
• Hyphenation: ki‧en

Adverb

kien

1. whither, to where (interrogative correlative of direction)

See also

More information interrogative, demonstrative ...

Esperanto correlatives

		interrogative	demonstrative	indefinite	universal	negative
		ki-	ti-	i-	ĉi-	neni-
kind of, sort of	-a	kia	tia	ia	ĉia	nenia
reason	-al	kial	tial	ial	ĉial	nenial
time	-am	kiam	tiam	iam	ĉiam	neniam
place	-e	kie	tie	ie	ĉie	nenie
motion	-en	kien	tien	ien	ĉien	nenien
manner	-el	kiel	tiel	iel	ĉiel	neniel
possessive	-es	kies	ties	ies	ĉies	nenies
demonstrative pronoun	-o	kio	tio	io	ĉio	nenio
amount	-om	kiom	tiom	iom	ĉiom	neniom
demonstrative determiner	-u	kiu	tiu	iu	ĉiu	neniu

Close

Determiner

kien

1. (Cirebon) this, these