Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
searbhas
searbhónta
searbhú
searc
seargadh
searmanas
searrach
searradh
searróg
seas
seasamh
seasc
seasca
seascachán
seascadú
seascair
seascann
seasmain
seasmhach
seasta
seastán
séasúr
séibe
Seans gur foirm é searradh de:
searr »
searradh fir síneadh géag, sciathán etc.
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
an t-achar idir barr ordóige agus lúidin fir agus iad scartha ar fad ó chéile, naoi n-orlaí; raon láimhe, feá; leithead; fad searrtha
fad nó teannadh a bhaint as rud (sreang a shíneadh); searradh (do ghéaga a shíneadh); luí ar d'fhad (sín siar ansin); luí le nó cois (sínte le mo thaobh); éirí fada (tá an lá ag síneadh); cur amach (sín amach do lámh); leagan; pointeáil (shín sé a mhéar chuige); brú chun cinn (síneadh chun reatha)
meascadh, croitheadh (moirtéal a shuaitheadh); fuineadh (taos a shuaitheadh); searradh, aclú (matáin, géaga, a shuaitheadh); traochadh, tuirsiú (bheith suaite tar éis an lae); cur trí chéile, corraí (aigne shuaite; tá an fharraige suaite); cíoradh, plé (ag suaitheadh na ceiste)