Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
conducht
conduchtach
conduchtadh
conduchtaire
conduchtas
conéille
conf(h)airt
confach
confadh
conformáil
conga
conga(i)bh
conganta
congantach
congantóir
cóngar
cóngarach
cóngaracht
cóngas
congbháil
congbhálach
congbhálaí
conghail
confach, a1. 1. Rabid. 2. Irate, ill-tempered; angry. Duine beag ~, testy little person. Labhairt go ~ le duine, to speak sharply, irritably, to s.o. Chomh ~ le mac tíre, as fierce as a wolf. Spéir, farraige, chonfach, sullen sky, sea. S.a. ceann11(i). 3. Ravenously hungry. (Var: confadhach, confadhamhail a2)
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Thóg sé ~ confach dúinn, he adopted a hostile attitude towards us.